перапну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапну́ перапнё́м
2-я ас. перапне́ш перапняце́
3-я ас. перапне́ перапну́ць
Прошлы час
м. перапну́ў перапну́лі
ж. перапну́ла
н. перапну́ла
Загадны лад
2-я ас. перапні́ перапні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перапну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапну́ць сов., см. перапя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапну́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак.

Тое, што і пераняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапну́ перапнё́м
2-я ас. перапне́ш перапняце́
3-я ас. перапне́ перапну́ць
Прошлы час
м. перапя́ў перапя́лі
ж. перапя́ла
н. перапя́ла
Загадны лад
2-я ас. перапні́ перапні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перапя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Перапёнка ’планка з адтулінай для млёна’ (іўеў., ЛА, 4). усх.-беласт. перэпёнка ’жалезны круг, які злучае рукаяткі плуга’ (Смул.). Відаць, утворана ад перапяць, перапнуць (гл.), параўн. польск. przepiąć ’счапляючы, ахопліваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)