пераме́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пераме́на пераме́ны
Р. пераме́ны пераме́н
Д. пераме́не пераме́нам
В. пераме́ну пераме́ны
Т. пераме́най
пераме́наю		 пераме́намі
М. пераме́не пераме́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераме́на, -ы, ж.

1. гл. перамяніць.

2. мн. -ы, -ме́н. Змена, паварот да чаго-н. іншага.

Гэты год прынёс многа перамен (разм.). Рэзкая п. тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераме́на ж., в разн. знач. переме́на; измене́ние ср.;

вялі́кія ~ны — больши́е переме́ны;

◊ п. дэкара́цый — переме́на декора́ций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераме́на, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераменьваць — перамяніць.

2. Замена аднаго другім. Дзедава настаўленне было доўгім. Усе яго часткі вялі да таго, каб коні не адчулі перамены гаспадара-даглядчыка. Ермаловіч.

3. Змена, паварот да чаго‑н. іншага. Яшчэ адна вялікая перамена сталася з Лукавіцыным — ён стаў шчырым беларусам. Крапіва.

•••

Перамена дэкарацый — пра змену абставін, агульнага выгляду чаго‑н. і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́на ж Änderung -, -en, Veränderung f -, -en, Wéchsel m -s, -; Úmschlag m -(e)s, -schläge, Wéndung f -, -en;

пераме́наа надво́р’я Wétterumschlag m;

вялі́кія пераме́наы gróße Wándlungen;

зрабі́ць пераме́наы Veränderungen [Änderungen] vórnehmen*;

пераме́наа да ле́пшага éine Wéndung zum Bésseren; спарт:

пераме́на ме́сцаў Plátzwechsel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перамяні́ць, -мяню́, -ме́ніш, -ме́ніць; -ме́нены; зак., каго-што.

1. Замяніць адно другім, змяніць.

П. бялізну.

П. тэму размовы.

2. Надаць іншую форму, перайначыць.

П. адносіны.

|| незак. пераме́ньваць, -аю, -аеш, -ае і перамяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пераме́на, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пературба́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Нечаканая перамена ў ходзе чаго-н., якая выклікае беспарадак, замяшанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэкара́цыя ж. декора́ция;

◊ пераме́на ~цый — переме́на декора́ций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэкара́цыя, ‑і, ж.

Прызначаны для сцэны жывапісны малюнак або архітэктурнае збудаванне з паказам месца і абставін тэатральнага дзеяння. Будзе ў нас і свой раяль, і духавы аркестр, і добрыя дэкарацыі на сцэне. Скрыпка. // перан. Пра што‑н. паказное, штучнае.

•••

Перамена дэкарацый гл. перамена.

[Фр. décoration.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

измене́ние ср. зме́на, -ны ж., змяне́нне, -ння ср.; (перемена) пераме́на, -ны ж.;

ре́зкое измене́ние пого́ды рэ́зкая зме́на (пераме́на) надво́р’я;

измене́ние по падежа́м змяне́нне па скло́нах;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)