Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пераме́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пераме́жны |
пераме́жная |
пераме́жнае |
пераме́жныя |
| Р. |
пераме́жнага |
пераме́жнай
пераме́жнае |
пераме́жнага |
пераме́жных |
| Д. |
пераме́жнаму |
пераме́жнай |
пераме́жнаму |
пераме́жным |
| В. |
пераме́жны (неадуш.)
пераме́жнага (адуш.) |
пераме́жную |
пераме́жнае |
пераме́жныя (неадуш.)
пераме́жных (адуш.) |
| Т. |
пераме́жным |
пераме́жнай
пераме́жнаю |
пераме́жным |
пераме́жнымі |
| М. |
пераме́жным |
пераме́жнай |
пераме́жным |
пераме́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маляры́я
(іт. malaria)
інфекцыйная хвароба, якая выклікаецца плазмодыямі 2 і характарызуецца прыступамі ліхаманкі і высокай тэмпературай; перамежная трасца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ВАДЗЯ́НКА,
лішкавае назапашванне вадкасці ў серозных поласцях і тканках арганізма, якое праяўляецца павелічэннем аб’ёму органа ці памяншэннем ёмістасці серознай поласці. Бывае вадзянка абалонкі яечка (гідрацэле), вадзянка цяжарных, вадзянка сустава перамежная (гідраартроз).
Вадзянка абалонкі яечка — хвароба органаў машонкі, пры якой адбываецца назапашванне серознай вадкасці паміж вонкавым і ўнутр. лістком уласнай абалонкі яечка. Адрозніваюць прыроджаную (найчасцей у дзяцей) і набытую (пераважна ў дарослых) формы хваробы, паводле цячэння — вострую (да 2 сут), вадзянку, якая хутка развіваецца (да 1 мес), і хранічную. Прычыны развіцця ў дарослых — запаленчыя працэсы, траўмы яечка і прыдатка абалонак. Фізіял. вадзянка лячэння не патрабуе, пры вострай вадзянцы робяць пункцыю, іншыя формы вадзянкі лечаць хірургічна. Вадзянка цяжарных — адна з формаў таксікозу ў 2-й пал. цяжарнасці. Праяўляецца ацёкам і лішняй вагой у выніку парушэння водна-салявога абмену і кровазвароту. Лячэнне: разгрузка арганізма ад вадкасці, абмежаванае ўжыванне кухоннай солі, тэрапеўтычнае. Прычыны ўзнікнення і лячэнне вадзянкі суставаў, як і пры інш. артрозах, залежаць ад ступені цяжкасці пашкоджання іх функцый.
А.У.Руцкі.
т. 3, с. 436
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лихора́дка
1. (лихорадочное состояние) гара́чка, -кі ж.; (болезнь) ліхама́нка, -кі ж.; (малярийная) тра́сца, -цы ж.;
у больно́го лихора́дка у хво́рага гара́чка;
жёлтая лихора́дка жо́ўтая ліхама́нка (тра́сца);
перемежа́ющаяся (или боло́тная) лихора́дка пераме́жная (або бало́тная) ліхама́нка (тра́сца), маляры́я;
2. (напряжённое положение) перен. няўпра́ўка, -кі ж., гара́чка, -кі ж., ліхама́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перемежа́ющийся
1. прич. які́ (што) перамяжо́ўваецца; які́ (што) чаргу́ецца (з чым); які́ (што) змяня́ецца (чым); які́ (што) пераплята́ецца (з чым); які́ (што) пераме́шваецца (з чым); які́ (што) ідзе́ (з’яўля́ецца, узніка́е и т. п.) упераме́жку (з чым); см. перемежа́ться;
2. прил. пераме́жны; (с перерывами) з праме́жкамі;
перемежа́ющаяся лихора́дка мед. пераме́жная тра́сца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)