Verbum

анлайнавы слоўнік

пе́ракіс, -у, м.

У хіміі — вышэйшая ступень акіслення элемента.

П. вадароду.

|| прым. пе́ракісны, -ая, -ае.

Перакісныя злучэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́ракіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пе́ракіс, -су м., хим. пе́рекись ж.;

п. ма́рганцу — пе́рекись ма́рганца;

п. вадаро́ду — пе́рекись водоро́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́ракіс, ‑у, м.

Вышэйшая ступень акіслення якога‑н. хімічнага элемента. Перакіс вадароду. Перакіс марганцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́ракіс м хім Súperoxyd n -(e)s, Hýperoxyd n -(e)s;

пе́ракіс вадаро́ду Wásserstoffsuperoxyd n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перакіс вадароду

т. 12, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пе́рекись ж., хим. пе́ракіс, -су м.;

пе́рекись ма́рганца пе́ракіс ма́рганцу;

пе́рекись водоро́да пе́ракіс вадаро́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

peroxide [pəˈrɒksaɪd] v. chem. пе́ракіс;

hydrogene peroxide пе́ракіс вадаро́ду;

a peroxide blonde «хімі́чная» бландзі́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перакі́снуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перакі́снуць, ‑не; пр. перакіс, ‑ла; зак.

Стаць занадта кіслым; пераквасіцца. Капуста перакісла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)