перака́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перака́т перака́ты
Р. перака́ту перака́таў
Д. перака́ту перака́там
В. перака́т перака́ты
Т. перака́там перака́тамі
М. перака́це перака́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перака́т¹, -у, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Працяжны перарывісты гул.

Перакаты грому.

|| прым. перака́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перака́т², -у, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Мелкаводны ўчастак рэчышча ракі.

Рачныя перакаты.

|| прым. перака́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перака́т, -ту м., в разн. знач. перека́т;

~ты гро́му — перека́ты гро́ма;

ры́ба пайшла́ на ~ты — ры́ба ушла́ на перека́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакат

т. 12, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перака́т, ‑у, М ‑наце, м.

1. Працяжны перарывісты гул. Перакаты грому. □ Гул даносіўся перакатамі, то заціхаў, то ўзмацняўся. Краўчанка. І зноў рэха перакатамі, як гром, пакацілася па наваколлю. Мележ.

2. Валападобны пагорак на паверхні чаго‑н., які плаўна пераходзіць у паглыбленне. Дарога слалася перакатамі. □ Па снегавых перакатах Водгулле громам ішло. А. Александровіч.

3. Мелкаводны ўчастак рэчышча ракі. Дно Прыпяці часта мяняецца: у самых нечаканых месцах плынь наганяе пяску, робіць перакаты. Ракітны. Невялікая рака, вузкая і мелкая, яна мела шмат перакатаў і крутых паваротаў. Чарнышэвіч.

4. У спорце — паступовае перамяшчэнне цяжару цела з аднаго пункта на другі. Скачок з перакатам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перака́т м (мель) Sndbank f -, -bänke; Furt f -, -en (брод)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перака́т Мелкая частка ракі (БРС).

б. пас. Перакат (1926) Васькавіцкага с/с Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

sandbar [ˈsændbɑ:] n. нано́сная пясча́ная вы́спа, перака́т; во́дмель

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Furt

f -, -en брод, мель, перака́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)