перайма́нне гл. пераняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перайма́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перайма́нне
Р. перайма́ння
Д. перайма́нню
В. перайма́нне
Т. перайма́ннем
М. перайма́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перайма́нне (каго, чаго) ср.

1. перенима́ние, остано́вка ж.;

2. перенима́ние, перехва́тывание, перехва́т м.;

3. перенима́ние, перехва́т м.;

4. перенима́ние, подража́ние (кому, чему) сле́дование (чему);

5. усва́ивание;

1-5 см. перайма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перайма́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пераймаць — пераняць (у 1, 2 і 4 знач.).

2. Дзеянне паводле дзеясл. пераймаць — пераняць (у 3 знач.); наследаванне, імітацыя. Вопыт варты пераймання. Перайманне чужых звычак. □ Салдат абазваўся голасам нейкай птушкі. Хоць гэта было і не вельмі ўдалае перайманне птушкі, але больш ад яго і не патрабавалася. Чорны. Вельмі ж здацен быў Цімох па часці пераймання або перадражнівання каго. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перайманне

т. 12, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перайма́нне н.

1. юрыд. (наследаванне) Érblichkeit f -;

2. (імітацыя) Náchahmung f -, Imitatión f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераня́ць, перайму́, пяро́ймеш, пяро́йме; пяро́ймем, пяро́ймеце, пяро́ймуць; пераня́ў, -няла́, -ло́; пераймі́; пераня́ты; зак.

1. што. Запазычыць, унаследаваць, зрабіць прывычным для сябе.

П. вопыт.

П. дурныя звычкі.

2. каго-што. Перахапіць, перагарадзіць шлях каму-, чаму-н.

П. статак.

|| незак. перайма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перайма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перайма́льніцтва, -а, н. (неадабр.).

Несамастойнасць у творчасці, наследаванне, перайманне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перайма́льны, -ая, -ае.

Які ўяўляе сабой перайманне.

Пераймальная літаратура.

|| наз. перайма́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перайма́льніцтва, ‑а, н.

Несамастойнасць у творчасці, наследаванне, перайманне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)