перажыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перажыва́нне перажыва́нні
Р. перажыва́ння перажыва́нняў
Д. перажыва́нню перажыва́нням
В. перажыва́нне перажыва́нні
Т. перажыва́ннем перажыва́ннямі
М. перажыва́нні перажыва́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перажыва́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Душэўны стан, выкліканы якімі-н. моцнымі адчуваннямі, уражаннямі.

Цяжкія перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перажыва́нне ср. пережива́ние;

ця́жкія ~нні — тяжёлые пережива́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перажыва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. перажываць.

2. Асобы псіхічны стан, які выяўляецца ў наяўнасці якіх‑н., звычайна непрыемных, адчуванняў, пачуццяў. Змучаны бяссоннем і душэўнымі перажываннямі, Злобіч меў цяпер выгляд яшчэ больш пахмуры і суровы. М. Ткачоў. У маладосці рэдка здараецца, каб не спалася, хіба толькі ў часы цяжкіх перажыванняў, гора. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перажыва́нне н. Gemütsbewegung f -, -en, Emotión f -, -en; Séelenzustand m -(e)s (душэўны стан); Erlébnis n -ses, -se (перажытае)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пережива́ние перажыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эмо́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Душэўнае перажыванне, пачуццё.

Э. радасці.

|| прым. эмацыяна́льны, -ая, -ае.

Эмацыянальнае ўздзеянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпрабава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. выпрабаваць.

2. Цяжкае перажыванне, няшчасце.

Прайсці праз цяжкія выпрабаванні.

Суровыя выпрабаванні вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адчува́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Псіхічны працэс успрымання з’яў аб’ектыўнага свету пры іх уздзеянні на органы пачуццяў.

А. дотыку.

А. новага.

2. Перажыванне, уражанне, прадчуванне; успрыманне свядомасцю, разуменне; пазнаванне.

Паэтычнае а. свету.

А. рэчаіснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Пра́жызне ’перажыванне’ (шальч., Сл. ПЗБ). Да жызпь (гл.). Відаць, калька польск. przeżycie ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)