перадыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак. (разм.).

Зрабіць кароткі перапынак для адпачынку (у час хадзьбы, працы і пад.).

Касцы селі п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадыхну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перадыхну́ перадыхнё́м
2-я ас. перадыхне́ш перадыхняце́
3-я ас. перадыхне́ перадыхну́ць
Прошлы час
м. перадыхну́ў перадыхну́лі
ж. перадыхну́ла
н. перадыхну́ла
Загадны лад
2-я ас. перадыхні́ перадыхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перадыхну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадыхну́ць сов., в разн. знач. передохну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадыхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

1. Зрабіць глыбокі ўдых і выдых; перавесці дух. Юра перадыхнуў, быццам яму не хапала паветра. Якімовіч.

2. Зрабіць кароткі перапынак для адпачынку ў час хадзьбы, працы і пад. Рукі пачыналі млець і ныць ад стомленасці, цягнула хоць трошачкі перадыхнуць, на нешта абаперціся. Кулакоўскі. Адразу, не перадыхнуўшы пасля доўгага пераходу, кінуліся [танкісты] ў бой. Мележ. Усё часцей і часцей садзіліся птушкі, каб перадыхнуць — давалася ў знакі стома. Клышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадыхну́ць Átem hólen; sich (ein wénig) erhólen (аддыхнуць); Halt máchen, rásten vi (рабіць перапынак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

передохну́ть​II сов., разг. перадыхну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадыха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перадыхнуць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

breathing space [ˈbri:ðɪŋˌspeɪs] n. перады́шка; ме́сца/час, каб перадыхну́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вздохну́ть сов.

1. уздыхну́ць;

2. (передохнуть) разг. перадыхну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перапыхну́ць (піріпыхны́ць) ’перадыхнуць’ (Юрч. СНЛ). З ⁺перапы́хкнуць. Да пера- і пы́хкаць, гл. пыхаць ’моцна дыхаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)