перадрукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

1. Надрукаваць нанава.

П. апавяданне ў газеце.

2. Перапісаць на пішучай машынцы.

П. рукапіс.

|| незак. перадруко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перадруко́ўванне, -я, н. і перадру́к, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадрукава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перадруку́ю перадруку́ем
2-я ас. перадруку́еш перадруку́еце
3-я ас. перадруку́е перадруку́юць
Прошлы час
м. перадрукава́ў перадрукава́лі
ж. перадрукава́ла
н. перадрукава́ла
Загадны лад
2-я ас. перадруку́й перадруку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перадрукава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадрукава́ць сов., в разн. знач. перепеча́тать;

інфарма́цыю ~ва́лі ўсе газе́ты — информа́цию перепеча́тали все газе́ты;

п. на пі́шучай машы́нцы — перепеча́тать на пи́шущей маши́нке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Перавыдаць друкарскім спосабам, надрукаваць, змясціць паўторна ў другім друкаваным органе. — Заметку надрукуюць, потым яе перадрукуюць іншыя газеты. Шахавец. Вядома, што брашуру [У. І. Леніна] перадрукавалі Віцебская і Мінскам групы. «Помнікі».

2. Перапісаць начыста на пішучай машынцы або друкарскім спосабам. — Якую ж табе даведку? (Несцяровіч выцягнуў з кішэні карандаш) — Лепш бы чарнілам. — Нічога, пасля машыністка перадрукуе. Дзе ж ты бачыў, каб такую даведку даваць ад рукі пісаную. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепеча́тать сов. перадрукава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадруко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перадрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадрукава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перадрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадруко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перадрукоўваць — перадрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадрукава́ны в разн. знач. перепеча́танный; см. перадрукава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przedrukować

зак. перадрукаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)