Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перагара́цьнесов., см. перага́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перагара́ць, ‑ае.
Незак.да перагарэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перагара́цьіперага́рвацьгл. перагарэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перагара́цьгл. перагарэць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Перагара́ць (перэгора́ць) ’знікаць (пра малако каровы)’ (усх.-палес., Жыв. сл.). Узнікла ў выніку семантычнага пераносу паводле падабенства ’згараць’ > ’знікаць’. Параўн. выгара́ць ’высыхаць (пра ваду)’ (ТС) і літ.garė́ti ’выпарвацца’, што дае падставы для ’гібрыднага” ўтварэння (Цыхун, Междунар. конф. балтистов, 238). Да пера- і гарэць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перагарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.
1. Пераламацца ад гарэння ці моцнага нагрэву, трэння.
Вось перагарэла.
2. Сапсавацца ад доўгага гарэння, моцнага награвання.
Лямпачка перагарэла.
3. Сатлець, сапрэць.
Гной перагарэў.
4.перан. Знікнуць, прайсці, прытупіцца (пра пачуцці, перажыванні і пад.).
Гнеў перагарэў.
|| незак.перагара́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е іперага́рваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)