пераганя́ць гл. перагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераганя́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пераганя́ю пераганя́ем
2-я ас. пераганя́еш пераганя́еце
3-я ас. пераганя́е пераганя́юць
Прошлы час
м. пераганя́ў пераганя́лі
ж. пераганя́ла
н. пераганя́ла
Загадны лад
2-я ас. пераганя́й пераганя́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пераганя́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераганя́ць несов.

1. в разн. знач. перегоня́ть; (опережать — ещё) обгоня́ть;

2. (переплавлять по воде) переплавля́ть;

1, 2 см. перагна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да перагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераганя́ць гл перагнаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пераганя́ць (пераганя́ць, пэрэгоня́ць) ’выціскаць мёд з сотаў’ (слуц., лаг., лун., ЛА, 1). У выніку семантычнага пераносу лексемы пераганяць ’перамяшчаць з аднаго месца ў другое’. Да пера- і гнаіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані; -гна́ны; зак.

1. каго-што. Гонячы, перамясціць; пераправіць.

П. кароў на другое поле.

П. лодкі на другі бераг.

2. каго-што. Тое, што і абагнаць (у 1 знач.).

Легкавая машына перагнала грузавую.

П. у поспехах (перан.).

3. што. Апрацаваць, раздзяляючы на састаўныя часткі награваннем, кіпячэннем.

П. нафту.

|| незак. пераганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пераго́н, -у, м. (да 1 знач.) і пераго́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. пераго́нны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.) і пераго́начны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Перагонны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераганя́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да пераганяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перегоня́ть несов.

1. (опережать) пераганя́ць, апярэ́джваць, выпярэ́джваць;

2. в др. знач. пераганя́ць; см. перегна́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераганя́цца несов., страд. перегоня́ться; обгоня́ться; переплавля́ться; см. пераганя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)