Пераву́лак (перэву́лак) ’завулак’ (Растарг.). З рус. переу́лок ’тс’. Да пера- і ву́ліца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пераву́лак Папярочная вуліца (Нясв., Слаўг. Стол., Шчуч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

заву́лак

1. Ціхая, з выйсцем у адзін канец, глухая вулка (Грыг. 1838—1840, Нясв., Слаўг., Шчуч.). Тое ж заканаба́й (Слаўг.).

2. Невялікая, звычайна вузкая вуліца, якая злучае дзве паралельныя (БРС). Тое ж праву́лак, праканаву́лак, пераву́лак, пераволак (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)