пераво́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца перавозам цераз раку на лодцы, пароме і пад.

|| ж. пераво́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. пераво́зчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераво́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пераво́зчык пераво́зчыкі
Р. пераво́зчыка пераво́зчыкаў
Д. пераво́зчыку пераво́зчыкам
В. пераво́зчыка пераво́зчыкаў
Т. пераво́зчыкам пераво́зчыкамі
М. пераво́зчыку пераво́зчыках

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераво́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пераво́зчык пераво́зчыкі
Р. пераво́зчыка пераво́зчыкаў
Д. пераво́зчыку пераво́зчыкам
В. пераво́зчыка пераво́зчыкаў
Т. пераво́зчыкам пераво́зчыкамі
М. пераво́зчыку пераво́зчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пераво́зчык м. перево́зчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераво́зчык, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца перавозам цераз раку, возера.

2. Той, хто займаецца якімі‑н. перавозкамі.

3. Птушка сямейства сяўцоў з шаравата-бурай спінкай і белым брушкам. (Назва дадзена за манеру пералятаць са свістам з берага на бераг над самай вадой.) Асабліва багата на Піншчыне кулікоў. Тут прадстаўлены амаль усе асноўныя іх віды — кнігаўкі, турухтаны, .. перавозчыкі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераво́зчык м Fährmann m -(e)s, -männer і -leute (на пароме); Bóotsmann m -(e)s, -männer і -leute (на лодцы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фра́нка-пераво́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фра́нка-пераво́зчык фра́нка-пераво́зчыкі
Р. фра́нка-пераво́зчыка фра́нка-пераво́зчыкаў
Д. фра́нка-пераво́зчыку фра́нка-пераво́зчыкам
В. фра́нка-пераво́зчыка фра́нка-пераво́зчыкаў
Т. фра́нка-пераво́зчыкам фра́нка-пераво́зчыкамі
М. фра́нка-пераво́зчыку фра́нка-пераво́зчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фра́нка-пераво́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фра́нка-пераво́зчык фра́нка-пераво́зчыкі
Р. фра́нка-пераво́зчыка фра́нка-пераво́зчыкаў
Д. фра́нка-пераво́зчыку фра́нка-пераво́зчыкам
В. фра́нка-пераво́зчыка фра́нка-пераво́зчыкаў
Т. фра́нка-пераво́зчыкам фра́нка-пераво́зчыкамі
М. фра́нка-пераво́зчыку фра́нка-пераво́зчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фра́нка-пераво́зчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фра́нка-пераво́зчык фра́нка-пераво́зчыкі
Р. фра́нка-пераво́зчыка фра́нка-пераво́зчыкаў
Д. фра́нка-пераво́зчыку фра́нка-пераво́зчыкам
В. фра́нка-пераво́зчыка фра́нка-пераво́зчыкі
Т. фра́нка-пераво́зчыкам фра́нка-пераво́зчыкамі
М. фра́нка-пераво́зчыку фра́нка-пераво́зчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паро́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Перавозчык на пароме.

|| ж. паро́мшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)