пераваро́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пераваро́чваю пераваро́чваем
2-я ас. пераваро́чваеш пераваро́чваеце
3-я ас. пераваро́чвае пераваро́чваюць
Прошлы час
м. пераваро́чваў пераваро́чвалі
ж. пераваро́чвала
н. пераваро́чвала
Загадны лад
2-я ас. пераваро́чвай пераваро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пераваро́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераваро́чваць несов.

1. в разн. знач. перевора́чивать;

2. опроки́дывать;

3. (скошенную траву и т.п.) перевора́шивать, вороши́ть;

4. (в поисках чего-л.) перерыва́ть, перевора́чивать, перевора́шивать;

5. (в кого-, что-л.) превраща́ть; обраща́ть; (фольк. — ещё) обора́чивать;

6. разг. (изменять смысл) искажа́ть, перевира́ть, извраща́ть;

7. разг. (вспахивать, взрывать всё, многое) перепа́хивать;

8. (об одежде) перевора́чивать, перелицо́вывать;

1-8 см. перавярну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перавярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераваро́чваць

1. (úm)wénden* vt, úmdrehen vt, úmkehren vt;

2. (перакуліць) úmkehren vt, úmkippen vt; гл. перавярнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перавярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні; -ве́рнуты; зак.

1. каго-што. Павярнуць процілеглым бокам, павярнуць з аднаго боку на другі.

П. хворага на другі бок.

П. уверх дном што-н. (таксама перан.: учыніць беспарадак дзе-н.).

2. што. Бязладна раскідаць, перабіраючы што-н. у пошуках, ператрэсці.

П. усе паперы.

3. каго-што ў каго-што. Пераканаўшы, схіліць да якіх-н. змен; ператварыць у каго-, што-н. пры дапамозе чараў (у казках, легендах).

П. у сваю веру.

П. у ваўка.

4. што. Змяніць, сказіць сэнс, змест чаго-н. (разм.).

П. на свой лад.

|| незак. пераваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Перагортваць, пераварочваць лісты (кнігі, часопіса і пад.).

Г. газеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

превраща́ть несов. ператвара́ць; (обращать) пераваро́чваць;

превраща́ть де́ло в шу́тку ператвара́ць (пераваро́чваць) спра́ву ў жарт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевора́чивать

1. (с одной стороны на другую) пераваро́чваць;

2. (опрокидывать) разг. пераваро́чваць, пераку́льваць, абаро́чваць;

3. (перелистывать) пераго́ртваць;

4. (перелицовывать) прост. пераніцо́ўваць;

5. (рыть, ворошить) разг. пераваро́чваць;

6. перен. (делать совершенно иным, резко изменять) разг. пераваро́чваць;

7. (потрясать, вызывать сильное чувство) разг. пераваро́чваць, узру́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

Валіць набок; пераварочваць, перакульваць.

◊

Куляць чарку (разм.) — выпіваць.

|| аднакр. кульну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты.

|| наз. куля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераваро́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пераварочваць — перавярнуць (у 1, 2, 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)