пераба́біць
‘перабабіць каго-небудзь (дзіця)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пераба́блю |
пераба́бім |
| 2-я ас. |
пераба́біш |
пераба́біце |
| 3-я ас. |
пераба́біць |
пераба́бяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пераба́біў |
пераба́білі |
| ж. |
пераба́біла |
| н. |
пераба́біла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пераба́б |
пераба́бце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пераба́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Перабабіць (перэбабіць) ’прыняць дзіцё ад парадзіхі’ (Кос.). Да ба́біць (гл.) ’рэзаць пупавіну’ (< прасл. *babiti ’дапамагаць парадзісе ў час родаў’), семантыка якога зацямнілася, таму ўжыта прыстаўка пера- з пераразаць (пупавіну).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)