Verbum

анлайнавы слоўнік

пео́н

‘чатырохскладовая вершаваная стапа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пео́н

‘селянін у краінах Лацінскай Амерыкі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пео́н I м. (батрак в странах Латинской Америки) пео́н

пео́н II м., лит. пео́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пео́н^I лит. пео́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пео́н^II (крестьянин, батрак в странах Латинской Америки) пео́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пео́н^III, см. пио́н^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пео́н ¹, ‑а, м.

Спец. Чатырохскладовая вершаваная стапа антычнай метрыкі з трох ненаціскных і аднаго націскнога склада.

[Грэч. paiēōn.]

пео́н ², ‑а, м.

Селянін, батрак у краінах Лацінскай Амерыкі і ў паўднёвых штатах ЗША, які ператварыўся ў выніку кабальнай залежнасці ў раба.

[Ад ісп. peon — падзёншчык, батрак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пео́н¹

(гр. paion)

чатырохскладовая вершаваная стапа антычнай метрыкі з трох ненаціскных і аднаго націскнога складу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пео́н²

(ісп. peon = падзёншчык, батрак)

селянін, батрак у краінах Лац. Амерыкі, які ператварыўся ў выніку кабальнай залежнасці ў раба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пеа́н, ‑а, м.

1. У старажытнай Грэцыі — гімн богу або з выпадку вайны.

2. Тое, што і пеон ¹.

[Грэч. paián і paión.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)