пеликанъ

Том: 24, старонка: 68.

img/24/24-068_0409_Пеликанъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Пелікан ’весланогая птушка, Pelicanus opocrotalus’ (БелСЭ, 8), ст.-бел. пеликанъ (пач. XVII ст.) са ст.-польск. pelican ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 144), якое праз лац. pelicānus са ст.-грэч. πελεκάν ад πέλεκυ ’сякера, малаток’, πελεκάω ’сяку, чашу’ (Фасмер, 3, 230).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)