Пелікан ’весланогая птушка, Pelicanus opocrotalus’ (БелСЭ, 8), ст.-бел.пеликанъ (пач. XVII ст.) са ст.-польск.pelican ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 144), якое праз лац.pelicānus са ст.-грэч.πελεκάν ад πέλεκυ ’сякера, малаток’, πελεκάω ’сяку, чашу’ (Фасмер, 3, 230).