Паўлі́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Паўлі́нава
Р. Паўлі́нава
Д. Паўлі́наву
В. Паўлі́нава
Т. Паўлі́навам
М. Паўлі́наве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Pfuenauge

m -s, -n

1) паўлі́нава во́ка

2) паўлінаво́чка (матылёк)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

павли́ний па́він, паўлі́навы;

павли́ний глаз па́віна (паўлі́нава) во́ка;

воро́на в павли́ньих пе́рьях варо́на ў па́віным (паўлі́навым) пе́р’і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oczko

oczk|o

н.

1. вочка;

robić (słodkie) ~a — строіць вочкі;

3. вочка (адтулінка, плямка і да т.п.); бліскаўка (тлушчу ў супе і да т.п.);

~o w kartoflu — вочка ў бульбе;

4. вочка (у трыкатажы);

~o w pończosie — вочка ў панчосе;

spuścić ~o — спусціць вочка;

5. карц. ачко;

~o w głowie — любімчык; пястунчык; пястуха;

pawie ~o заал. паўлінава вока

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)