Verbum

анлайнавы слоўнік

паўдзё́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўдзё́нны	паўдзё́нная	паўдзё́ннае	паўдзё́нныя
Р.	паўдзё́ннага	паўдзё́ннай паўдзё́ннае	паўдзё́ннага	паўдзё́нных
Д.	паўдзё́ннаму	паўдзё́ннай	паўдзё́ннаму	паўдзё́нным
В.	паўдзё́нны (неадуш.) паўдзё́ннага (адуш.)	паўдзё́нную	паўдзё́ннае	паўдзё́нныя (неадуш.) паўдзё́нных (адуш.)
Т.	паўдзё́нным	паўдзё́ннай паўдзё́ннаю	паўдзё́нным	паўдзё́ннымі
М.	паўдзё́нным	паўдзё́ннай	паўдзё́нным	паўдзё́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паўдзённая лінія

т. 12, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Míttagshitze

f - паўдзённая спяко́та [спёка]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

паўдзённы míttägig, míttäglich, Míttags-;

паўдзённая спяко́та Míttagshitze f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сонцастая́нне, -я, н.

Перыяд часу, калі паўдзённая вышыня Сонца застаецца амаль нязменнай (найбольшай або найменшай); момант праходжання Сонца праз самую паўночную або самую паўднёвую кропку экліптыкі.

Летняе с. (з максімальнай вышынёй Сонца над гарызонтам; 21—22 чэрвеня). Зімовае с. (з мінімальнай вышынёй Сонца над гарызонтам; 21—22 снежня).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

South

паўдзённая ча́стка кра́ю