пая́ц, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Клоўн, блазен (уст.).

2. перан. Пра чалавека, які крыўляецца, вядзе сябе, як клоўн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пая́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пая́ц пая́цы
Р. пая́ца пая́цаў
Д. пая́цу пая́цам
В. пая́ца пая́цаў
Т. пая́цам пая́цамі
М. пая́цу пая́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пая́ц м., театр., перен. пая́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пая́ц прям., перен. пая́ц, -ца м.; (шут) разг. бла́зан, род. бла́зна м., бла́зен, -зна м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пая́ц, ‑а, м.

1. Блазен, клоун.

2. перан. Чалавек, які крыўляецца, вядзе сябе, як клоун. Дарэмна крыўляецца, размахваў рукамі п’яны паяц, яго ніхто не заўважае. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паяц

т. 12, с. 252

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пая́ц м

1. уст Bajázzo m -s, -s;

2. перан пагард Clown [´klaʊn] m -s, -s; Hanswúrst m -(e)s, -würste

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пая́ц ’блазен, клоўн’ (ТСБМ). З рус. мовы (пая́ц), куды трапіла з франц. paillasse ’тс’ < італ. pagliaccio ’тс’ > ’мех саломы’ < лац. palea ’салома’. Назва пайшла ад касцюма блазна ў неапалітанскай народнай камедыі (Мацэнаўэр, LF, 12, 184; Праабражэнскі, 2, 32; Фасмер, 3, 224).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пая́ц

(іт. pagliaccio = сяннік, ад paglio = салома)

1) камічны персанаж старадаўняга народнага італьянскага тэатра;

2) клоун у цырку, балагане;

2) перан. чалавек, які крыўляецца, вядзе сябе, як клоун.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пая́ц

(іт. pagliaccio, ад paglia = салома)

1) камічны персанаж старадаўняга народнага італьянскага тэатра;

2) уст. клоун у цырку, балагане;

3) перан. чалавек, які крыўляецца, паводзіць сябе як клоун.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)