паясны́ гл. пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паясны́ паясна́я паясно́е паясны́я
Р. паясно́га паясно́й
паясно́е		 паясно́га паясны́х
Д. паясно́му паясно́й паясно́му паясны́м
В. паясны́ (неадуш.)
паясно́га (адуш.)		 паясну́ю паясно́е паясны́я (неадуш.)
паясны́х (адуш.)
Т. паясны́м паясно́й
паясно́ю		 паясны́м паясны́мі
М. паясны́м паясно́й паясны́м паясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паясны́ в разн. знач. поясно́й;

п. нож — поясно́й нож;

п. час — поясно́е вре́мя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паясны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да пояса (у 1 знач.). Паясныя зашпількі. // Які служыць поясам. Паясны рэмень. // Які носіцца на поясе, прымацоўваецца да пояса. Паясны нож.

2. Выкананы да пояса, да таліі. Паясны партрэт.

3. Спец. Які мае адносіны да пояса (у 5–7 знач.); які вылічваецца, робіцца па паясах. Паясны час. Паясныя цэны. Паясны тарыф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паясны́

1. Gürtel-, Gurt-;

2. геагр (занальны) zonál, Gürtel-, Zónen-;

паясны́ час Zónenzeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́яс, -а, мн. паясы́, паясо́ў, м.

1. Стужка, шнур, рэмень і пад., якімі падпяразваюць адзенне па таліі.

Скураны п.

2. перан. Што-н., размешчанае паласой вакол чаго-н.

Зялёны п. горада.

3. Паясніца, талія.

Па п. у вадзе.

Кланяцца ў п. (сагнуўшы тулава).

4. Частка зямной паверхні паміж якімі-н. паралелямі або паміж двума мерыдыянамі, якая выдзяляецца па якой-н. прымеце.

Гарачы п.

Часавы п.

5. Прастора, якая з’яўляецца падраздзяленнем тэрыторыі краін па якіх-н. прыметах.

Тарыфны п.

6. Брус, распора паміж кроквамі.

7. Частка шкілета, якая служыць для прычлянення да тулава і апоры канечнасцей (спец.).

Плечавы п.

|| памянш. паясо́к, -ска́, мн. -скі́ і -ско́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. паясны́, -а́я, -о́е (да 1, 3—5 і 7 знач.).

П. рэмень.

П. партрэт (да пояса). П. час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паясны час

т. 12, с. 252

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

поясно́й в разн. знач. паясны́;

◊

поясно́й покло́н ні́зкі (паясны́) пакло́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

standard time [ˈstændədˌtaɪm] n. паясны́ час; дэкрэ́тны час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strefowy

занальны; паясны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)