паясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паясны́ паясна́я паясно́е паясны́я
Р. паясно́га паясно́й
паясно́е		 паясно́га паясны́х
Д. паясно́му паясно́й паясно́му паясны́м
В. паясны́ (неадуш.)
паясно́га (адуш.)		 паясну́ю паясно́е паясны́я (неадуш.)
паясны́х (адуш.)
Т. паясны́м паясно́й
паясно́ю		 паясны́м паясны́мі
М. паясны́м паясно́й паясны́м паясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)