пашы́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пашы́ўка
Р. пашы́ўкі
Д. пашы́ўцы
В. пашы́ўку
Т. пашы́ўкай
пашы́ўкаю
М. пашы́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пашы́ўка ж., разг. поши́вка, поши́в м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. пашыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашы́ўка ж Nähen n -s, Ánfertigung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пашы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́й; -шы́ты; зак., што.

1. і без дап. Правесці некаторы час, займаючыся шыццём.

2. Зрабіць, вырабіць шыццём.

П. сукенку.

|| наз. пашы́ў, -шы́ву, м. (да 2 знач.; спец.) і пашы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 2 знач.; спец.); прым. пашы́вачны, -ая, -ае (паводле 2 знач.; спец.).

Пашывачны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

uszycie

н. пашыўка; шыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Máßkleidung

f - індывідуа́льная пашыўка, во́пратка на зака́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

поши́в м., поши́вка ж., спец., разг. пашы́ў, -шы́ву м., пашы́ўка, -кі ж., шыццё, -цця́ ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Па́наўка ’палонка’ (Юрч., СЭС–1, 36), напеўна (Гарэц., Др.-Падб.), паніўка (Нар. сл., Мат. Гом.), панаўка, пану́ўка, пашыўка, паняўка (Бяльк.) ’тс’. Рус. смал. панавка, панавка, пановка, зах.-бран. панаўка, арл. пакоўка ’тс’. Метафарычны перанос ад панва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szycie

szyci|e

н. шыццё;

~e miarowe odzieży — індывідуальная пашыўка адзення;

maszyna do ~a — машынка шыць; швейная машынка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)