пашавыя кляшчы

т. 12, с. 246

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

па́ша, -ы, ж.

Месца, дзе пасецца жывёла, выпас.

Выгнаць кароў на пашу.

|| прым. па́шавы, -ая, -ае.

Пашавыя ўгоддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́шавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́шавы па́шавая па́шавае па́шавыя
Р. па́шавага па́шавай
па́шавае
па́шавага па́шавых
Д. па́шаваму па́шавай па́шаваму па́шавым
В. па́шавы (неадуш.)
па́шавага (адуш.)
па́шавую па́шавае па́шавыя (неадуш.)
па́шавых (адуш.)
Т. па́шавым па́шавай
па́шаваю
па́шавым па́шавымі
М. па́шавым па́шавай па́шавым па́шавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адго́нна-па́шавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адго́нна-па́шавы адго́нна-па́шавая адго́нна-па́шавае адго́нна-па́шавыя
Р. адго́нна-па́шавага адго́нна-па́шавай
адго́нна-па́шавае
адго́нна-па́шавага адго́нна-па́шавых
Д. адго́нна-па́шаваму адго́нна-па́шавай адго́нна-па́шаваму адго́нна-па́шавым
В. адго́нна-па́шавы (неадуш.)
адго́нна-па́шавага (адуш.)
адго́нна-па́шавую адго́нна-па́шавае адго́нна-па́шавыя (неадуш.)
адго́нна-па́шавых (адуш.)
Т. адго́нна-па́шавым адго́нна-па́шавай
адго́нна-па́шаваю
адго́нна-па́шавым адго́нна-па́шавымі
М. адго́нна-па́шавым адго́нна-па́шавай адго́нна-па́шавым адго́нна-па́шавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сенако́сна-па́шавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сенако́сна-па́шавы сенако́сна-па́шавая сенако́сна-па́шавае сенако́сна-па́шавыя
Р. сенако́сна-па́шавага сенако́сна-па́шавай
сенако́сна-па́шавае
сенако́сна-па́шавага сенако́сна-па́шавых
Д. сенако́сна-па́шаваму сенако́сна-па́шавай сенако́сна-па́шаваму сенако́сна-па́шавым
В. сенако́сна-па́шавы (неадуш.)
сенако́сна-па́шавага (адуш.)
сенако́сна-па́шавую сенако́сна-па́шавае сенако́сна-па́шавыя (неадуш.)
сенако́сна-па́шавых (адуш.)
Т. сенако́сна-па́шавым сенако́сна-па́шавай
сенако́сна-па́шаваю
сенако́сна-па́шавым сенако́сна-па́шавымі
М. сенако́сна-па́шавым сенако́сна-па́шавай сенако́сна-па́шавым сенако́сна-па́шавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сто́йлава-па́шавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сто́йлава-па́шавы сто́йлава-па́шавая сто́йлава-па́шавае сто́йлава-па́шавыя
Р. сто́йлава-па́шавага сто́йлава-па́шавай
сто́йлава-па́шавае
сто́йлава-па́шавага сто́йлава-па́шавых
Д. сто́йлава-па́шаваму сто́йлава-па́шавай сто́йлава-па́шаваму сто́йлава-па́шавым
В. сто́йлава-па́шавы (неадуш.)
сто́йлава-па́шавага (адуш.)
сто́йлава-па́шавую сто́йлава-па́шавае сто́йлава-па́шавыя (неадуш.)
сто́йлава-па́шавых (адуш.)
Т. сто́йлава-па́шавым сто́йлава-па́шавай
сто́йлава-па́шаваю
сто́йлава-па́шавым сто́йлава-па́шавымі
М. сто́йлава-па́шавым сто́йлава-па́шавай сто́йлава-па́шавым сто́йлава-па́шавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́стбищный с.-х. па́шавы;

па́стбищные уго́дья па́шавыя ўго́ддзі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́шавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пашы. Пашавыя ўгоддзі. // Звязаны з кармленнем, утрыманнем жывёлы на пашы. Пашавы перыяд. Пашавая жывёлагадоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАБЕЗІЁЗЫ, бабезіелёзы,

інвазійныя хваробы буйн. раг. жывёлы, авечак і козаў, якія выклікаюць паразіты эрытрацытаў — аднаклетачныя прасцейшыя з роду Babesia. Пашыраны ў некаторых краінах Еўропы, Афрыкі і Азіі. Узбуджальнік бабезіёзаў буйн. раг. жывёлы (паўн. піраплазмоз) — Babesia bovis, авечак і козаў — Babesia ovis. Крыніца інвазіі — кроў хворых і часткова перахварэлых жывёл, у эрытрацытах якіх знаходзяцца гэтыя паразіты. Пераносчыкі бабезіёзаў — пашавыя кляшчы. Пры развіцці хваробы разбураюцца эрытрацыты і пачынаецца анемія; парушаецца работа сэрца, лёгкіх, нырак, селязёнкі і інш. органаў. Гемаглабін разбураных эрытрацытаў трапляе ў мачу, афарбоўвае яе ў чырв. колер, адсюль нар. назва бабезіёзаў на Беларусі — крывямочка. Гл. таксама Піраплазмідозы.

т. 2, с. 179

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БАРАНА́,

земляробчая прылада для рыхлення (баранавання) глебы. Выкарыстоўваецца з часоў пашырэння ляднага земляробства. На Беларусі вядомы тыпы бараны: вершаліна (найб. архаічны тып), смык, плеценая (вязаная) і брусковая (рамная). Найб. пашыранай была плеценая барана. Мела дугападобную форму, крацісты каркас утваралі 4—6 радоў прутоў, на скрыжаванні якіх замацоўвалі дубовыя (ад 16 да 35) зубы. Аснову брусковай бараны складала драўляная рашотка з драўлянымі, а з канца 19 ст. жал. зубамі. З пач. 20 ст. пашыраны жалезныя бароны, традыцыйныя захоўваліся эпізадычна.

Сучасныя бароны бываюць зубавыя і дыскавыя, агульнага і спец. выкарыстання, прычапныя, навясныя і паўнавясныя. Агрэгатуюцца з трактарамі на счэпках, могуць працаваць разам з плугамі, сеялкамі, культыватарамі. Бароны агульнага прызначэння складаюцца з асобных звёнаў, якія злучаюцца ў агрэгаты з рознай шырынёй захопу.

Зубавыя бароны выкарыстоўваюць для выраўноўвання і рыхлення паверхні раллі, баранавання пасеваў. Падзяляюцца на цяжкія, сярэднія і лёгкія, ці пасяўныя. Пашыраны зубавыя бароны тыпу «зігзаг», шлейф-бароны, сеткавыя, спружынныя, драцяныя, нажавыя, лугавыя шарнірныя, пашавыя і інш. Дыскавыя бароны выкарыстоўваюць пераважна для рыхлення здзірванелых пластоў і разбурэння камякоў глебы (пры апрацоўцы зябліва, лугоў і пашы, лушчэнні ржышча). Рабочыя органы гэтых баронаў — сферычныя гладкія ці выразныя дыскі. Бываюць і з ігольчастымі дыскамі (для паверхневага рыхлення глебы пад іржышчам і выраўноўвання паверхні мікрарэльефу). Спец. балотныя і садовыя дыскавыя бароны выкарыстоўваюць для рыхлення глебы і знішчэння пустазелля ў міжрадкоўях садоў і ягаднікаў. Нажавая вярчальная барана аб’ядноўвае прынцыпы работы зубавай і дыскавай баронаў. Шырыня захопу зубавых баронаў ад 1 да 21 м, глыбіня апрацоўкі 2—10 см; дыскавых адпаведна ад 2 да 14 м, 10—20 см.

Літ.:

Карпенко А.Н., Халанский В.М. Сельскохозяйственные машины. 6 изд. М., 1989.

В.С.Цітоў (этнаграфія), У.М.Сацута.

т. 2, с. 292

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)