пацяга́цца гл. цягацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пацяга́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пацяга́юся пацяга́емся
2-я ас. пацяга́ешся пацяга́ецеся
3-я ас. пацяга́ецца пацяга́юцца
Прошлы час
м. пацяга́ўся пацяга́ліся
ж. пацяга́лася
н. пацяга́лася
Загадны лад
2-я ас. пацяга́йся пацяга́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пацяга́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пацяга́цца I сов., разг.

1. (много походить) поскита́ться, потаска́ться, пошля́ться; поброди́ть;

2. (поспорить, помериться силами) потяга́ться;

п. ў ве́дах — потяга́ться в зна́ниях

пацяга́цца II несов., см. паця́гвацца I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Цягацца некаторы час. Таксама Уладзя да работы Больш, чым да кніжак, меў ахвоты: Любіў ён з цэпам завіхацца, Або па лесе пацягацца. Колас.

2. Памерацца сіламі; паспаборнічаць. — А давайце, Паўліна Сямёнаўна, пацягаемся, хто каго перагоніць, — прапанаваў сакратар. Дуброўскі. Адны [са шпакоў] падладжваліся пад жаваранкаў, другія — пад драздоў, а некаторыя спрабавалі нават пацягацца ў песенным майстэрстве з салаўямі. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

1. Валачыся па зямлі.

Ланцуг цягаўся па зямлі.

2. Хадзіць дзе-н., куды-н. доўга, без мэты, без пільнай патрэбы.

Ц. па хатах.

3. Неаднаразова хадзіць, ездзіць куды-н. з якой-н. мэтай, па якой-н. справе.

Ц. па судах.

4. з кім, за кім. Заляцацца да каго-н.; быць у інтымных адносінах з кім-н. (неадабр.).

5. Спаборнічаць; мерацца сіламі з кім-н. Дзе табе з ім ц.!

◊

Цягацца за чубы (разм.) — біцца.

|| зак. пацяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабадзя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; зак. (разм.).

1. Пацягацца; павандраваць.

П. па свеце.

2. Пахадзіць, паблукаць без пэўнай мэты.

П. па базары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

потаска́ться прост. пацяга́цца, (долго, неоднократно) папацяга́цца, павалачы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потяга́ться сов., разг. (помериться силами, знанием и т. п.) пацяга́цца, паду́жацца, паспрача́цца; (по судам и т. п.) пацяга́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабрадзя́жыць, ‑брадзяжу, ‑брадзяжыш, ‑брадзяжыць; зак.

Тое, што і навалачыцца, пацягацца. [Мікалай:] — Можа мне калі захочацца пабрадзяжыць, ну то я ўстаў, адвёў шапку і марш, і ніхто мне слова не скажа. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поскита́ться сов. паблука́ць; пацяга́цца, (долго, неоднократно) разг. папацяга́цца, пабадзя́цца; (покочевать) павандрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)