пацю́каць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пацю́каю |
пацю́каем |
| 2-я ас. |
пацю́каеш |
пацю́каеце |
| 3-я ас. |
пацю́кае |
пацю́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пацю́каў |
пацю́калі |
| ж. |
пацю́кала |
| н. |
пацю́кала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пацю́кай |
пацю́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пацю́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пацю́каць сов., разг. посту́кать (слегка)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пацю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1. што. Цюкаючы, папсаваць.
2. Цюкаць некаторы час. Арцём неяк мітусліва пацюкаў сякерай і хуценька адказаў. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)