паце́ха, -і, ДМ -це́се, мн. -і, -це́х, ж.

Забава, весялосць.

Усім на пацеху.

Зрабіць што-н. для пацехі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паце́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. паце́ха
Р. паце́хі
Д. паце́се
В. паце́ху
Т. паце́хай
паце́хаю
М. паце́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паце́ха ж.

1. поте́ха, заба́ва;

2. в знач. сказ. поте́ха, умо́ра;

ну і п.! — ну и умо́ра!;

вось п.! — вот поте́ха!;

◊ з ла́скі на ~ху — здо́рово живёшь; ни за что́ ни про что́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паце́ха, ‑і, ДМ ‑цесе, ж.

1. Забава, забаўка, весялосць. Бубніць тут човен, ходзіць рэха — Такая хлопцу з ім пацеха! Колас. Саўка стаў задуменным, шкада яму было егера, які прызначаўся для пацехі панам. Гурскі. // Якое‑н. смешнае здарэнне. Гаспадар глядзеў з вясёлай цікаўнасцю.., быццам хацеў сказаць: «Пачакайце, зараз будзе такая пацеха!» Маўр.

2. у знач. вык. Смешна, цікава. — Ой, пацеха! — перабіў .. [дзядзьку] са смехам Пятрусь. — Наскочыў, Цімох? Брыль. Гэта ж хто? Ну вось пацеха!.. Ну няўжо спявае рэха? Шушкевіч.

•••

З ласкі на пацеху гл. ласка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паце́ха ж Spaβ m -es, Späβe; Gáudium n -s;

◊ вось была́ паце́ха! das war ein wáhres Gáudium [ein Mórdspaß]!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Паце́ха, поте́ха, уце́ха ’забава, задавальненне, смех, весялосць’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Шат., Касп., ТС; бяроз., Шатал.), паце́шыць ’парадаваць’, ’падгадаваць, выкарміць вепрука’ (Юрч., Касп., Ян.; дзятл., Сцяшк. Сл.), пацяшэ́нне ’суцяшэнне’ (Нас.). Укр. поті́ха, рус. поте́ха, уте́ха ’радасць’, польск. pociecha, uciecha, чэш. techa, útecha, славац. techa, ütecha, славен. utȇha, серб.-харв. у̏тјеха, у̏ћеха, макед., балг. утеха, ст.-слав. оутѣха ’суцяшэнне’, ’заахвочванне, перакананне, угаворванне’. Прасл. ‑těxa (якое ад těšiti < і.-е. tois‑ī‑tei), роднаснае з прыметнікам tixъ > ці́хі (гл.). (Фасмер, 4, 54; Махэк₂, 642). Гл. таксама це́шыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заба́ва, -ы, мн. -ы, -ба́ў, ж.

Гульня, пацеха або тое, што забаўляе, весяліць.

Дзіцячыя забавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

amusement [əˈmju:zmənt] n. заба́ва, паце́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

поте́ха паце́ха, -хі ж.; (забава) заба́ва, -вы ж.;

вот поте́ха! вось паце́ха!;

на поте́ху на паце́ху (на заба́ву).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балага́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да балагана. Балаганны будынак. Балаганная пацеха.

2. перан. Разм. Грубы, пошлы, штукарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)