пахісну́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пахісну́
пахіснё́ м
2-я ас. пахісне́ ш
пахісняце́
3-я ас. пахісне́
пахісну́ ць
Прошлы час
м. пахісну́ ў
пахісну́ лі
ж. пахісну́ ла
н. пахісну́ ла
Загадны лад
2-я ас. пахісні́
пахісні́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час пахісну́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пахісну́ ць у́ , -не́ ш, -не́ ; -нём, -няце́ , -ну́ ць; -ні́ ; -хі́ снуты; зак. , каго-што.
1. Хіснуўшы, нахіліць.
П. слуп.
Чалавека пахіснула (безас. ) ад слабасці.
2. перан. -н.
П. чый-н. аўтарытэт.
Гора нікога не пахіснула.
П. сваё здароўе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пахісну́ ць сов.
1. покачну́ ть, пошатну́ ть;
2. перен. а́ ть, пошатну́ ть;
п. асно́ вы — поколеба́ ть (пошатну́ ть) усто́ и
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пахісну́ ць ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. , каго-што .
1. Хіснуўшы, нахіліць. Вецярок, нахлынуўшы раптоўна, І кусты, і травы пахісне. Прануза . / у безас. ужыв. Пахіснула, З ног яго [Данілку] зваліла, А ў вачах — зялёныя кругі. Бялевіч .
2. перан. Зрабіць менш устойлівым, трывалым. [Лясніцкі:] — [Немцы] хочуць пахіснуць наш аўтарытэт сярод насельніцтва і робяць бандыцкія налёты пад выглядам партызан. Шамякін . Падзеі апошніх часоў пахіснулі .. [Аўгінін] погляд на трываласць пэўнага ладу жыцця. Колас . // Суровыя, напружаныя, часта нават небяспечныя для жыцця дні не пахіснулі нікога ні ў абкоме, ні ў райкомах. Казлоў . // Пахіснуць здароўе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахісну́ ць
1. ins Wá nken brí ngen* , wá nkend má chen;
2. перан. :
пахісну́ ць стано́ вішчаj-s é llung untergrá ben* ; erschüttern vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пахісну́ ты е́ бленный; см. пахісну́ ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поколеба́ ть сов.
1. пахіста́ ць; (поколыхать) пакалыха́ ць, пагайда́ ць;
2. (пошатнуть) пахісну́ ць ;
3. перен. пахісну́ ць ; (подорвать) падарва́ ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пахі́ снуты , ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пахіснуць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пошатну́ ть сов. прям. перен. пахісну́ ць , скалыўну́ ць, кіўну́ ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непахі́ сны , -ая, -ае.
1. Такі, што нельга пахіснуць ; устойлівы.
Стаяць непахісна (прысл. ).
2. Цвёрды, стойкі (у сваіх намерах, перакананнях і пад. ).
Н. змагар.
|| наз. непахі́ снасць , -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)