пахватны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пахватны́ пахватна́я пахватно́е пахватны́я
Р. пахватно́га пахватно́й
пахватно́е
пахватно́га пахватны́х
Д. пахватно́му пахватно́й пахватно́му пахватны́м
В. пахватны́
пахватно́га
пахватну́ю пахватно́е пахватны́я
Т. пахватны́м пахватно́й
пахватно́ю
пахватны́м пахватны́мі
М. пахватны́м пахватно́й пахватны́м пахватны́х

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пахва́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пахва́тны пахва́тная пахва́тнае пахва́тныя
Р. пахва́тнага пахва́тнай
пахва́тнае
пахва́тнага пахва́тных
Д. пахва́тнаму пахва́тнай пахва́тнаму пахва́тным
В. пахва́тны (неадуш.)
пахва́тнага (адуш.)
пахва́тную пахва́тнае пахва́тныя (неадуш.)
пахва́тных (адуш.)
Т. пахва́тным пахва́тнай
пахва́тнаю
пахва́тным пахва́тнымі
М. пахва́тным пахва́тнай пахва́тным пахва́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пахватны́, ‑ая, ‑ое.

Абл. Зручны для карыстання, лёгкі; спрытны. [Марылька] .. збегала ў домік і, захапіўшы кароткі, пахватны кажушок, пакінула яго на плечы Пятру. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пахва́тны ’зручны для карыстання, лёгкі, спрытны’ (ТСБМ; хойн., Мат. Гом.; Ян.). Да па‑ і хвата́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пахаткі́1, похоткі́ ’частка пчалінай сям’і, якая выконвае разведвальную функцыю’ (Анох.). Да паход, ход < хадзі́ць (гл.). Параўн. іван. ходкы́ ’работа пчол па разведцы’.

Пахаткі́2 ’зручны для работы’ (паст., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі хваткі і пахватны ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)