Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
патэнцыя́л, -у, м.
1. Фізічная велічыня, што характарызуе сілавое поле ў дадзеным пункце (спец.).
2.перан. Ступень магутнасці ў якіх-н. адносінах, сукупнасць сродкаў, неабходных для чаго-н. (кніжн.).
Ваенны п. (рэсурсы для вядзення вайны). Эканамічны п. краіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патэнцыя́л, -лу м., прям., перен. потенциа́л;
ро́знасць ~лаў — ра́зность потенциа́лов;
эканамі́чны п. — экономи́ческий потенциа́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патэнцыя́л, ‑у, м.
1.Спец. Велічныя, якая характарызуе запас энергіі цела, што знаходзіцца ў пэўным пункце поля (электрычнага, магнітнага і пад.). Розніца патэнцыялаў.
2.перан. Сукупнасць наяўных магчымасцей, сродкаў у якой‑н. галіне, сферы. Эканамічны патэнцыял краіны. □ Аповесць [Я. Коласа] «У палескай глушы» найбольш поўна раскрывае духоўны патэнцыял інтэлігента «першага пакалення» Лабановіча.Навуменка.Абавязак партыйных арганізацый і камітэтаў — забяспечыць поўнае выкарыстанне велізарнага выхаваўчага патэнцыялу, якім валодае кожны працоўны калектыў, для маральнага ўзвышэння асобы.«Звязда».
[Ад лац. potentia — сіла.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Патэнцыял (у фізіцы) 4/396; 8/318
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
патэнцыя́лм. Potentiál [Potenziál] n -s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)