патужы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патужу́ пату́жым
2-я ас. пату́жыш пату́жыце
3-я ас. пату́жыць пату́жаць
Прошлы час
м. патужы́ў патужы́лі
ж. патужы́ла
н. патужы́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час патужы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пату́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пату́жу пату́жым
2-я ас. пату́жыш пату́жыце
3-я ас. пату́жыць пату́жаць
Прошлы час
м. пату́жыў пату́жылі
ж. пату́жыла
н. пату́жыла
Загадны лад
2-я ас. пату́ж пату́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час пату́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патужы́ць сов. погорева́ть; потужи́ть; попеча́литься, покручи́ниться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пату́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Зрабіць тугім, тужэйшым. Патужыць струны. Патужыць пояс.

патужы́ць, ‑тужу́, ‑ту́жыш, ‑ту́жыць; зак.

Тужыць некаторы час. Не адна маці, сястра ці дачка прыходзяць сюды [да абеліска] ў ціхія летнія вечары прыгадаць свайго страчанага дарагога, патужыць, паплакаць. Хадкевіч. Як пачаў ён [камар] параю З мушкай жыць — Давялося беднаму Патужыць. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пату́жыць féster [stráffer, énger, gespánnter] máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патужы́ць (éine Zeit lang) betrübt sein, tráuern vi (па кім-н. um A); sich lángweilen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

потужи́ть сов., разг. патужы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пату́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пату́жыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памарко́ціцца, ‑кочуся, ‑коцішся, ‑коціцца; зак.

Разм. Пасумаваць, патужыць, пажурыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

потоскова́ть сов. патужы́ць; (поскучать) пасумава́ць, панудзі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)