патру́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патру́шчу патру́шчым
2-я ас. патру́шчыш патру́шчыце
3-я ас. патру́шчыць патру́шчаць
Прошлы час
м. патру́шчыў патру́шчылі
ж. патру́шчыла
н. патру́шчыла
Загадны лад
2-я ас. патру́шчы патру́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час патру́шчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патру́шчыць сов., разг. (всё, многое) разби́ть, раздроби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патру́шчыць, ‑трушчу, ‑трушчыш, ‑трушчыць; зак., што.

Разм. Падушыць, паламаць, раздушыць, разбіць усё, многае. На дарозе стаялі мужчыны; вада замерзла, але колы машын і фурманак, ногі людзей патрушчылі слабы лядок. Шамякін. Магчыма, думала Каця, крушэння і не будзе, бо каменьчыкі невялікія. Патрушчыць іх поезд, і ўсё тут. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патру́шчыць zerdrücken vt, zerquétschen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патру́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад патрушчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патру́шчаны разг. разби́тый, раздро́бленный, раздроблённый; см. патру́шчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператру́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

Разм. Пабіць, паламаць на дробныя кавалкі, патрушчыць усё, многае. Ператрушчыць шкло. Ператрушчыць усю мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбіць, рассадзіць, патрушчыць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)