пато́лага-анатамі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́лага-анатамі́чны |
пато́лага-анатамі́чная |
пато́лага-анатамі́чнае |
пато́лага-анатамі́чныя |
| Р. |
пато́лага-анатамі́чнага |
пато́лага-анатамі́чнай
пато́лага-анатамі́чнае |
пато́лага-анатамі́чнага |
пато́лага-анатамі́чных |
| Д. |
пато́лага-анатамі́чнаму |
пато́лага-анатамі́чнай |
пато́лага-анатамі́чнаму |
пато́лага-анатамі́чным |
| В. |
пато́лага-анатамі́чны (неадуш.)
пато́лага-анатамі́чнага (адуш.) |
пато́лага-анатамі́чную |
пато́лага-анатамі́чнае |
пато́лага-анатамі́чныя (неадуш.)
пато́лага-анатамі́чных (адуш.) |
| Т. |
пато́лага-анатамі́чным |
пато́лага-анатамі́чнай
пато́лага-анатамі́чнаю |
пато́лага-анатамі́чным |
пато́лага-анатамі́чнымі |
| М. |
пато́лага-анатамі́чным |
пато́лага-анатамі́чнай |
пато́лага-анатамі́чным |
пато́лага-анатамі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́лага-аперацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́лага-аперацы́йны |
пато́лага-аперацы́йная |
пато́лага-аперацы́йнае |
пато́лага-аперацы́йныя |
| Р. |
пато́лага-аперацы́йнага |
пато́лага-аперацы́йнай
пато́лага-аперацы́йнае |
пато́лага-аперацы́йнага |
пато́лага-аперацы́йных |
| Д. |
пато́лага-аперацы́йнаму |
пато́лага-аперацы́йнай |
пато́лага-аперацы́йнаму |
пато́лага-аперацы́йным |
| В. |
пато́лага-аперацы́йны (неадуш.)
пато́лага-аперацы́йнага (адуш.) |
пато́лага-аперацы́йную |
пато́лага-аперацы́йнае |
пато́лага-аперацы́йныя (неадуш.)
пато́лага-аперацы́йных (адуш.) |
| Т. |
пато́лага-аперацы́йным |
пато́лага-аперацы́йнай
пато́лага-аперацы́йнаю |
пато́лага-аперацы́йным |
пато́лага-аперацы́йнымі |
| М. |
пато́лага-аперацы́йным |
пато́лага-аперацы́йнай |
пато́лага-аперацы́йным |
пато́лага-аперацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́лага-аўтаматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́лага-аўтаматы́чны |
пато́лага-аўтаматы́чная |
пато́лага-аўтаматы́чнае |
пато́лага-аўтаматы́чныя |
| Р. |
пато́лага-аўтаматы́чнага |
пато́лага-аўтаматы́чнай
пато́лага-аўтаматы́чнае |
пато́лага-аўтаматы́чнага |
пато́лага-аўтаматы́чных |
| Д. |
пато́лага-аўтаматы́чнаму |
пато́лага-аўтаматы́чнай |
пато́лага-аўтаматы́чнаму |
пато́лага-аўтаматы́чным |
| В. |
пато́лага-аўтаматы́чны (неадуш.)
пато́лага-аўтаматы́чнага (адуш.) |
пато́лага-аўтаматы́чную |
пато́лага-аўтаматы́чнае |
пато́лага-аўтаматы́чныя (неадуш.)
пато́лага-аўтаматы́чных (адуш.) |
| Т. |
пато́лага-аўтаматы́чным |
пато́лага-аўтаматы́чнай
пато́лага-аўтаматы́чнаю |
пато́лага-аўтаматы́чным |
пато́лага-аўтаматы́чнымі |
| М. |
пато́лага-аўтаматы́чным |
пато́лага-аўтаматы́чнай |
пато́лага-аўтаматы́чным |
пато́лага-аўтаматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́лага-анатамі́чны пато́лого-анатоми́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пато́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пато́лаг |
пато́лагі |
| Р. |
пато́лага |
пато́лагаў |
| Д. |
пато́лагу |
пато́лагам |
| В. |
пато́лага |
пато́лагаў |
| Т. |
пато́лагам |
пато́лагамі |
| М. |
пато́лагу |
пато́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неўрапа́тыя, ‑і, ж.
Агульнае абазначэнне нервовых хвароб без сталых патолага-анатамічных змен.
[Ад грэч. neuron — валакно, нерв і pados — пакута.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сальмане́лы
[н.-лац. salmonella, ад D. Salmon = прозвішча амер. патолага (1850—1914)]
кішачныя бактэрыі сям. энтэрабактэрый; узбуджальнікі брушнога тыфу, паратыфаў і сальманелёзаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АНДРЭ́ЕЎ Фёдар Андрэевіч
(1879, Вільня — 9.12.1952),
патафізіёлаг і клініцыст. Засл. дз. нав. РСФСР. Скончыў Маскоўскі ун-т (1906). Вучань рус. патолага А.Б.Фохта. Працаваў у мед. ін-тах Масквы, Свярдлоўска. У 1934—38 заг. кафедры ў Мінскім мед. ін-це. У 1913 распрацаваў новы метад ажыўлення арганізма артэрыяльным нагнятаннем крыві. Навук. працы па вывучэнні ролі ЦНС у патагенезе захворванняў унутр. органаў, патафізіялогіі і фізіялогіі сэрца, лёгкіх, аліментарнай дыстрафіі, пра ролю канстытуцыі чалавека ў развіцці паталаг. працэсу.
т. 1, с. 360
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕТЭРЫНА́РНАЯ ЛАБАРАТО́РЫЯ,
дыягнастычная ўстанова ў сістэме вет. службы. У ветэрынарнай лабараторыі ўстанаўліваюць дыягназ хваробы жывёлы, выяўляюць хворых жывёл, прычыны іх гібелі і масавых захворванняў, а таксама вызначаюць якасць і бясшкоднасць прадуктаў і сыравіны жывёльнага паходжання, кармоў і вады. Праводзяць таксама патолага-анатамічныя, гісталагічныя, бактэрыялагічныя, мікраскапічныя, вірусалагічныя, сералагічныя, мікалагічныя, хім., таксікалагічныя, біяхім., радыелагічныя, гельмінталагічныя і інш. даследаванні. Па тэрыторыі абслугоўвання адрозніваюць раённыя, міжраённыя, занальныя, гар., абласныя ветэрынарныя лабараторыі. Буйныя жывёлагадоўчыя комплексы і птушкафабрыкі маюць свае спец. ветэрынарныя лабараторыі. На Беларусі цэнтр. вет.-дыягнастычная ўстанова — рэспубліканская дзярж. ветэрынарная лабараторыя, якая ажыццяўляе арганізацыйна-метадычнае кіраўніцтва дзейнасцю ветэрынарных лабараторый абласцей, раёнаў, жывёлагадоўчых комплексаў.
т. 4, с. 132
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)