Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пато́к, -у, мн. -і, -аў, м.
1. Імкліва цякучая водная маса, рака, ручай.
Бурны п.
Веснавыя патокі.
2.перан. Маса вадкасці, паветра, якая імкліва цячэ, распаўсюджваецца.
П. лавы.
П. газу.
П. святла.
П. слёз.
П. слоў.
П. бежанцаў.
3. Паточная вытворчасць (спец.).
Выраб матораў арганізаваны па прынцыпе патоку.
4. Частка агульнага саставу навучэнцаў, раздзеленых для правядзення якіх-н. заняткаў, экзаменаў.
Выпускнікі аднаго патоку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пато́к, -ку м., в разн. знач. пото́к;
бурлі́вы п. — бу́рный пото́к;
п. слоў — пото́к слов;
п. бе́жанцаў — пото́к бе́женцев;
у вытво́рчасці вы́карыстаны ме́тад бесперапы́ннага ~ку — в произво́дстве применён ме́тод непреры́вного пото́ка;
студэ́нты здава́лі экза́мены ў два ~кі — студе́нты сдава́ли экза́мены в два пото́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пато́к, ‑у, м.
1. Ручай або рака, звычайна з вузкім рэчышчам, камяністым ці жвірыстым дном і бурным імклівым цячэннем. Града камення загароджвала шлях вадзе, і разгневаны паток дыбіўся, лез на кам[яні].Шамякін.Няўжо магчыма, каб з такой Крынічкі вырас пакрысе Паток і слаўнай стаў ракой?Кірэенка.//чаго і без дап. Вялікая колькасць вадкасці, якая імкліва цячэ. А на другі дзень пайшоў дождж. Мутныя патокі сцякалі па шыбах вагончыка, шумелі па даху.Даніленка.[Дзеці] бегалі басанож па вадзе, крычалі, смяяліся, пакуль новы паток ліўня не разганяў іх па дварах.Бяганская.Кроў гарачым патокам ў жылах пераліваецца...Бядуля.//чаго або які. Маса паветра, святла, гукаў і пад., якія распаўсюджваюцца ў пэўным напрамку. Паветраны паток. □ А на дварэ дзень быў цудоўны: ласкавае чэрвеньскае сонейка лілося ў вокны патокамі цяпла і святла.Сабаленка.
2.перан. Вялікая колькасць каго‑, чаго‑н., што ідзе, рухаецца ў адным напрамку. Гаманлівы людскі паток хлынуў па лесвіцы з другога паверха ў вестыбюль да выхаду.Хадкевіч.Па тратуарах рухаліся патокі людзей, паўз іх прабягалі аўтобусы і тралейбусы.Дубоўка.Журавы развярнуліся ў клін. Ззаду адзін прыкметна асядаў, намагаўся ўздымацца вышэй, у сяброўскі паток.Брыль.Па доўгай і шырокай вуліцы бясконцым патокам ідуць грузавікі і легкавыя машыны розных марак.В. Вольскі.
3.перан.; чаго або які. Вялікая група навучэнцаў, з якой праводзяцца заняткі ці экзамены ў пэўнай чарговасці з іншымі падобнымі групамі. [Цімка:] — Яна [Рая] пасля першай тройкі забрала дакументы і, здаецца, здавала ў другім патоку ў медыцынскі.Карпаў.// Вялікая колькасць чаго‑н., група, аб’яднаная пэўнымі агульнымі рысамі. Другі, больш значны паток цюркізмаў, непасрэдна запазычаных беларускай мовай, адносіцца да перыяду Крымскага ханства і Турэцка-асманскай імперыі.Жураўскі.
4.Спец. Бесперапыннасць вытворчасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пато́км
1. Strom m -(e)s, Ströme, Fluss m -es, Flüsse;
бу́рны пато́к Stúrzflut f -, -en;
пато́к паве́тра Lúftstrom m;
2. (мноства, маса) Schwall m -(e)s, -e;
пато́к слоў Wórtschwall m, Rédestrom m;
пато́кі слёз Tränenstrom m;
пато́кі інфарма́цыі Informatiónsfluss m, Dátenfluss m;
пато́к пі́сьмаўéine Flut von Bríefen;
пато́к пасажы́раў Strom von Réisenden;
пато́к пакупніко́ў Kúndenstrom m, Kúndenfrequenz f -, -en;
3. (бесперапыннаявытворцасць) Flíeβfertigung f -, Flíeβbandverfahren n -s, -; Táktstraβe f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пато́к, пато́ка ’ручай, рака з вузкім рэчышчам і бурным імклівым цячэннем’, ’струя’ (ТСБМ, Нас.). Укр.потік, рус.поток, польск.potok, чэш., славац.potok, славен.pȏtok, pótok, ст.-слав.потокъ. Прасл.potokъ. Да цячы́ (гл.). Жан. род у патока, як зато́ка ці рака́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пато́к Ручай, невялікі струмень вады ад крыніцы або ў час сцёку дажджавой ці веснавой вады (Маз., Паст.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)