Патату́й ’удод, Upupa epops L.’ (Інстр. II) прымыкае да рус. потатуйка ’тс’. Фасмер (3, 343) услед за Гофманам (379) і Гараевым (1901, Дад. 1, 37) дапускае анаматапеічнае паходжанне, параўн. τυτώ γλαυξ ’разнавіднасць савы’ (Гесіхій), літ. tūtuoti ’дудзець’, tutli̯js, tututis ’удод’, новав.-ням. tuten ’дудзець’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wedehopf

m -(e)s, -e заал. удо́д, патату́й, дуда́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)