пасі́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пасі́ў пасі́вы
Р. пасі́ву пасі́ваў
Д. пасі́ву пасі́вам
В. пасі́ў пасі́вы
Т. пасі́вам пасі́вамі
М. пасі́ве пасі́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пасі́ў, -іву, м. (спец.).

Сукупнасць даўгоў і абавязацельстваў прадпрыемства; проціл. актыў².

|| прым. пасі́ўны, -ая, -ае.

П. рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасі́ў, -сі́ву в разн. знач. пасси́в;

п. ба́нка — пасси́в ба́нка;

гэ́та трэ́ба запіса́ць яму́ ў п. — э́то ну́жно записа́ть ему́ в пасси́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасіў

т. 12, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пасі́ў, ‑сіву, м.

1. Менш ініцыятыўная, менш дзённая частка калектыву. І пра гэта сельсавет Выкладзе ўсе даныя: Што ж, Антон Бялевіч быў, — Дакумент не выліняў — Не насіў, а наш актыў, Нашу вёў ён лінію. Бялевіч.

2. Спец. Сукупнасць даўгоў і абавязацельстваў прадпрыемства; проціл. актыў. // перан. Адмоўныя бакі, недахопы каго‑, чаго‑н. Вось так і сталася. З актыўнага, прыкладнага — у насіў. Шынклер.

3. Спец. Залежны стан дзеяслова.

[Ад лац. passivus — нядзейны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасі́ў м

1. бухг Passíva [-vɑ] pl, Passíven [-vən] pl, Verbíndlichkeiten pl, Schúlden pl;

уну́траныя пасі́вы Ínlandspassiva pl;

2. грам разм Pássiv n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пасі́ў

(лац. passivus = нядзейны)

1) менш ініцыятыўная, менш дзейная частка калектыву;

2) частка бухгалтарскага балансу, у якой у грашовым выражэнні паказаны крыніцы фарміравання і мэтавае прызначэнне гаспадарчых сродкаў прадпрыемства, яго даўгі і абавязацельствы (проціл. актыў 2);

3) перавышэнне грашовых расходаў краіны над яе замежнымі даходамі (проціл. актыў 3);

4) перан. тое, што складае адмоўны бок якой-н. з’явы, справы;

5) лінгв. залежны стан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пасі́ў

(лац. passivus = нядзейны)

1) менш дзейная, менш ініцыятыўная частка арганізацыі, калектыву;

2) сукупнасць даўгоў і абавязацельстваў прадпрыемства (проціл. актыў 2);

3) перавышэнне грашовых замежных расходаў краіны над яе даходамі, атрыманымі з-за мяжы (проціл. актыў 3);

4) тое, што складае адмоўны бок якой-н. з’явы, справы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пасі́ўны² гл. пасіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акты́ў², -ы́ву, м. (спец.).

Вартасць наяўнай і даўгавой маёмасці, што належыць прадпрыемству; проціл. пасіў.

Запісаць у а.

|| прым. акты́ўны, -ая, -ае.

А. баланс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)