пасіве́ць гл. сівець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасіве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасіве́ю пасіве́ем
2-я ас. пасіве́еш пасіве́еце
3-я ас. пасіве́е пасіве́юць
Прошлы час
м. пасіве́ў пасіве́лі
ж. пасіве́ла
н. пасіве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пасіве́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасіве́ць сов. посиве́ть, посере́ть; (о волосах — ещё) поседе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасіве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць сівым, сівейшым. Хоць пастарэў, пасівеў мой зямляк, а душа яго маладая, многагалосая, сонечная. Бялевіч. [Алешкавы] пшанічныя валасы з бялесымі віхрамі пасівелі. Лынькоў. Адтаўшая за дзень зямля ўночы пасівела ад халоднага інею. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіве́ць grau [gráuer] wérden, ergráuen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сіве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Рабіцца сівым.

Сівеюць скроні.

|| зак. пасіве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; наз. пасіве́нне, -я, н. і ссіве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поседе́ть сов. пасіве́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посиве́ть сов., разг. пасіве́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посизе́ть сов., разг. пасіве́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасіве́нне, ‑я, н.

Працэс і стан паводле знач. дзеясл. пасівець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)