пасыха́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пасыха́е пасыха́юць
Прошлы час
м. пасыха́ў пасыха́лі
ж. пасыха́ла
н. пасыха́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасыха́ць несов. увяда́ть, со́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасыха́ць, ‑ае; незак.

Сохнуць, засыхаць. Трава ад сонца пасыхае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пасыха́ць ’сохнуць параўнальна невялікі час’ (Шат.). Укр. посиха́ти ’высыхаць, засыхаць’, рус. посыха́ть ’засыхаць’. Да сохнуць (гл.). Семантыка бел. дзеяслова адрознівацца ад укр. і рус. дзякуючы прэфіксу ‑pa, які ў іх мае значэнне поўнай закончанасці дзеі безадносна да яе працягласці, а ў бел. дзея працягвалася ў невялікім прамежку часу.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасыхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасыха́нне ср. увяда́ние; см. пасыха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посыха́ть несов., уст., обл. пасыха́ць, со́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)