Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
па́стваж., собир., церк.па́ства
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́ствасобир., церк.па́ства, -вы ж.; (прихожане) парафія́не, -фія́н, ед. парафія́нін, -на м., парафія́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́ства1, ‑ы, ж., зб.
Веруючыя якой‑н. царквы; парафіяне. [Ксёндз] вялікі мастак на тое, каб стварыць адпаведны настрой у сва[ёй] паствы, каб потым выігрываць на яе струнах патрэбныя яму мелодыі.Колас.
па́ства2, ‑ы, ж.
Абл. Пасьба. Ззаду стаім, маладзейшыя, — Усе басанож, Так, як вярнуліся з паствы.Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́стважцарк Geméinde f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
паства
Том: 24, старонка: 24.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Па́ства ’пасьба’ (ТСБМ, Грыг.; Нік. Очерки; рас., докш., Сл. ПЗБ), ’выпас кароў’, ’плата пастуху’ (Мат. Гом.), ’паша’ (в.-дзв., Шатал.). Укр.па́ства ’пасьба’, рус.пск., цвяр., паства́ ’пара года, калі можна пасвіць скаціну’, ст.-рус.паства ’чарада’, ’паша’, польск., ст.-польск.pastwa ’паша, корм’, ’пасьба’, н.-, в.-луж.pastwa ’выган, луг’, чэш.pastva ’пасьба скаціны’, славац.pastva ’тс’, ’паша’, славен.pȃstva ’выган’, серб.-харв. устар. паства, макед.паства, балг.паство. Прасл.pastva, утворанае ад дзеяслова pasti > па́сці (гл.) пры дапамозе суфікса ‑tva (Брукнер, 398), як modlitva. Сюды ж па́ства ’парафіяне, веруючыя якой-н. царквы’ (ТСБМ), якое праз ц.-слав. са ст.-слав.паства ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пастава́ць ’пасвіць’ (браг., Мат. Гом.). Да паства ’пасьба’ (гл.).
