паста́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паста́ў паста́вы
Р. паста́ва паста́ваў
Д. паста́ву паста́вам
В. паста́ў паста́вы
Т. паста́вам паста́вамі
М. паста́ве паста́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паста́ў¹, -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.

Пара млынавых камянёў.

Млын на два паставы.

|| прым. паста́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паста́ў², -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.

Сувой палатна.

У куфры стаялі чатыры паставы палатна.

|| прым. паста́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паста́ў I, -та́ва м. поста́в;

млын на два ~та́вы — ме́льница в два поста́ва

паста́ў II, -та́ва м. (свёрток холста) тру́бка ж., руло́н, шту́ка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паста́ў ​1, ‑става, м.

Пара млынавых камянёў, адзін з якіх нерухомы, а другі круціцца на ім. Вецер добры быў, вятрак малоў на два паставы. Сабаленка.

паста́ў ​2, ‑става, м.

Тое, што і сувой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паста́ў 1, постаў ’сувой палатна’, ’вялікі кавалак сукна (у 32 локці)’ (ТСБМ, Уладз., Маш., Янк. 1, Гарб.), ’мера самаробнай тканіны, роўная 54 локцям, або 1744 см’ (Мал., Уладз.; свянц., Крывіч, 12), ’даўжыня асновы, наведзенай на ткацкі стан’ (Уладз.), ’тканіна пэўнай даўжыні’ (Нас.), ’ткацкі стан’ (КЭС, лаг.; Шат.). Да паста́ва (гл.).

Пастаў 2 ’пара млынавых камянёў’ (ТСБМ; КЭС, лаг.; Шат.). Прасл. postavъ (Трубачоў, Ремесл. терм., 124), якое з po‑ і stavъ; апошняе мае яшчэ значэнне ’сажалка’, таксама як бел. пруд абазначае ’сажалка’ і ’млын’. Да ста́віць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падале́й, прысл. (разм.).

Значна далей.

Пастаў вядро п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Паста́вы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Паста́вы
Р. Паста́ў
Д. Паста́вам
В. Паста́вы
Т. Паста́вамі
М. Паста́вах

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

став​III (установка) техн. стаў, род. ста́ва м., паста́ў, -та́ва м.;

ме́льничный став млынавы́ паста́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паста́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паста́ва паста́вы
Р. паста́вы паста́ў
Д. паста́ве паста́вам
В. паста́ву паста́вы
Т. паста́вай
паста́ваю		 паста́вамі
М. паста́ве паста́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)