Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
*Паспалі́ты, ст.-бел.посполитый, посполный ’агульны, просты’ (XIV ст.) поспольство, посполство, посполитство ’плебс, просты люд’, посполитоватися ’знацца, вадзіцца’, посполито, посполите і інш. таго ж кораня запазычаны са ст.-польск.pospolito, pospolicie, pospolitować się, pospólstwo, pospelny, pospolity (Жураўскі, SOr, 10 (1), 1961, 40; Булыка, Лекс. запазыч., 38).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыспалі́ты (прыспалі́тый) ’скупы’ (Бяльк.). Відаць, з працпалі́ты ’хітры’ (мсцісл., Падлужны, вусн. паведамл.), што ад ст.-бел.посполитый (гл. паспаліты) з польск.pospolity ’звычайны’ з заменай прыстаўкі, аднак змену ў семантыцы цяжка вытлумачыць. Далей гл. паспо́л.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
common
[ˈkɑ:mən]1.
adj.
1) супо́льны
common interest — супо́льныя зацікаўле́ньні
2) агу́льны, агу́льнапрыня́ты
by common consent — за агу́льнай зго́дай
common knowledge — агу́льнае ве́дама
3) грама́дзкі, публі́чны
common land — грама́дзкая пасе́ка
4) звыча́йны, про́сты, паспалі́ты
common man — звыча́йны, про́сты чалаве́к
5) про́сты, грубы́
common speech — про́стая, груба́я мо́ва
6)
агу́льны
common gender — агу́льны род
common noun — агу́льны назо́ўнік
2.
n.
1) супо́льнае n.
2) звы́чайнае n.
to have nothing in common — ня мець нічо́га супо́льнага
3) агу́льнаграма́дзкая зямля́
4) про́стыя лю́дзі
5) агу́льная стало́ўка (для студэ́нтаў)
the Commons = the House of Commons — ні́жняя пала́та брыта́нскага й канады́йскага парлямэ́нту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)