Verbum

анлайнавы слоўнік

пасо́ўваць гл. пасунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасо́ўваць несов.

1. прям., перен. подвига́ть, дви́гать;

2. (туда и сюда) дви́гать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Незак. да пасунуць (у 1, 2 знач.).

2. Соваць туды-сюды. Тады Рыбак пачаў злёгку пасоўваць авечку на плячах: пакуль адно несла, другое адпачывала — так было зручней. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасо́ўваць rücken vt, schíeben* vt; wéiterrücken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пасу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; зак.

1. каго-што. Злёгку перасунуць, перамясціць.

П. стол да сцяны.

2. перан., што. Прасунуць наперад.

П. сваю працу.

|| незак. пасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подвига́ть несов. пасо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасо́ўванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасоўваць — пасунуць.

2. Невялікае зрушэнне (пра льды).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

náchschieben

* vt ру́хаць, пасо́ўваць; падшту́рхваць, падпі́хваць зза́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пасо́ўвацца несов.

1. прям., перен. подви́гаться, дви́гаться;

2. (туда и сюда) дви́гаться;

3. страд. подви́гаться; дви́гаться; см. пасо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)