пасклюдава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасклюду́ю пасклюду́ем
2-я ас. пасклюду́еш пасклюду́еце
3-я ас. пасклюду́е пасклюду́юць
Прошлы час
м. пасклюдава́ў пасклюдава́лі
ж. пасклюдава́ла
н. пасклюдава́ла
Загадны лад
2-я ас. пасклюду́й пасклюду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасклюдава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасклюдава́ць сов., плотн. (о многом) обровня́ть теса́ньем, обтеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасклюдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

1. Секучы ўдоўж, зняць паверхневы слой (з дрэва і пад.). Пасклюдаваць сцены. Пасклюдаваць хату.

2. і без дап. Склюдаваць некаторы час. Пасклюдаваць да вечара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасклюдава́ны плотн. обтёсанный; см. пасклюдава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетеса́ть сов.

1. (всё, многое) перачаса́ць, пачаса́ць; (тесаком) перасклюдава́ць, пасклюдава́ць;

2. (заново) перачаса́ць; (тесаком) перасклюдава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)