Verbum

анлайнавы слоўнік

паскарэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паскарэ́нне, -я, н.

1. гл. паскорыцца, паскорыць.

2. У фізіцы: велічыня хуткасці руху за адзінку часу.

Адзінка паскарэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паскарэ́нне ср., в разн. знач. ускоре́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паскарэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паскараць — паскорыць і паскарацца — паскорыцца.

2. Спец. Велічыня змянення хуткасці руху за адзінку часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паскарэнне 1/121, 198; 8/301

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

паскарэнне

т. 12, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

паскарэ́нне н. тс. фіз. Beschléunigung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

паско́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Зрабіць больш хуткім.

П. крок.

П. апрацоўку дэталей.

2. Наблізіць надыход чаго-н.

П. ад’езд.

|| незак. паскара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паскарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паско́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

1. Стаць больш хуткім.

Рух поезда паскорыўся.

2. Наступіць хутчэй, чым думалася.

Зварот мой паскорыўся.

|| незак. паскара́цца, -а́ецца і паско́рвацца, -аецца.

|| наз. паскарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Карыялі́са паскарэ́нне

т. 8, с. 118

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)