паскаро́міцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паскаро́млюся |
паскаро́мімся |
| 2-я ас. |
паскаро́мішся |
паскаро́міцеся |
| 3-я ас. |
паскаро́міцца |
паскаро́мяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паскаро́міўся |
паскаро́міліся |
| ж. |
паскаро́мілася |
| н. |
паскаро́мілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паскаро́мся |
паскаро́мцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паскаро́міўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паскаро́міцца сов. оскоро́миться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паскаро́міцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.
Уст. разм. З’есці скаромнага. — Старая з Марылькаю тут гасцінцаў табе напакавалі, дык бяры, паскаромся трошкі, а то ўчарнеў на нішчымніцы, аж скура да касцей папрысыхала. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)