пасе́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й; -е́яны; зак., што.

1. гл. сеяць.

2. Змясціць мікраарганізмы ў пажыўнае асяроддзе (спец.).

3. Згубіць (разм.).

Дзе ты пасеяў шапку?

|| наз. пасе́ў, -е́ву, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасе́яць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасе́ю пасе́ем
2-я ас. пасе́еш пасе́еце
3-я ас. пасе́е пасе́юць
Прошлы час
м. пасе́яў пасе́ялі
ж. пасе́яла
н. пасе́яла
Загадны лад
2-я ас. пасе́й пасе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасе́яўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасе́яць сов.

1. прям., перен. посе́ять;

п. пшані́цу — посе́ять пшени́цу;

п. варо́жасць — посе́ять вражду́;

2. перен., разг. посе́ять, потеря́ть, оброни́ть;

пасе́яў не́дзе гро́шы — посе́ял где́-то де́ньги;

◊ што пасе́еш, то́е і пажне́ш — посл. что посе́ешь, то и пожнёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасе́яць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., што.

1. Рассыпаючы, укінуць зерне, насенне ў зямлю для вырошчвання. У суботу зранку выехала [Зося] з бацькам пасеяць грэчку. Гартны. Тут мяркуецца пасеяць травы і стварыць культурную пашу. Дуброўскі. // Засеяць зернем, насеннем. — Мы раім людзям прыязджаць лепш увесну, насупраць цяпла. Адразу можна пасеяць лапік які пшаніцы і мець свой хлеб. Пальчэўскі. // Спец. Змясціць мікраарганізмы ў пажыўнае асяроддзе для размнажэння.

2. перан. Выклікаць, узбудзіць у кім‑н. якое‑н. пачуццё, перажыванне. Язэпу трэба было ісці. Але неяк цяжка было зрабіць першы крок, асабліва цяпер, калі гэты доўгі, цыбаты чалавек пасеяў у душы трывогу... Асіпенка. Алесь разгубіўся. Макар Сяргеевіч не тое, што пераканаў яго, а пасеяў сумненні. Шыцік.

3. перан. Разм. Згубіць. Хаця б.. Валынец шапку дзе па дарозе не пасеяў? Лобан.

4. Разм. Пачаць ісці, сеяць (пра дробны дождж, снег).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасе́яць säen vt;

◊

што пасе́еш, тое і пажне́ш wie die Saat, so die Érnte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

се́яць, се́ю, се́еш, се́е; сей; се́яны; незак. што.

1. і без дап. Раскідваць насенне на падрыхтаваную для сяўбы глебу.

С. пшаніцу.

2. перан. Распаўсюджваць сярод людзей якія-н. думкі, настрой і пад. (высок.).

С. разумнае, добрае, вечнае.

С. веру ў лепшае жыццё.

3. Тое, што і прасейваць.

С. муку.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра дробны дождж, снег: ісці.

Цэлую раніцу сеяў дождж.

5. Засяваць (якую-н. плошчу зямлі; разм.).

С. поле пад лесам.

|| зак. пасе́яць, -се́ю, -се́еш, -се́е; -се́й; -се́яны (да 1 і 2 знач.).

|| наз. се́янне, -я, н. і пасе́ў, -се́ву, м. (да 1 знач.).

Сеянне дрэнных чутак.

Сеянне мукі.

Пасеў азімых закончаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ярына́, -ы́, ж.

Аднагадовыя сельскагаспадарчыя культуры, якія высяваюцца вясной і выспяваюць летам ці восенню ў год сяўбы.

Пасеяць ярыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

posiać

зак. пасеяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пасе́ў, -е́ву, м.

1. гл. сеяць і пасеяць.

2. мн. -е́вы, -е́ваў. Тое, што пасеяна, засеяная плошча.

|| прым. пасяўны́, -а́я, -о́е.

Пасяўныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

посе́ять сов. пасе́яць, (долго, неоднократно) папасе́йваць, папасе́яць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)