па́сечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́сечны па́сечная па́сечнае па́сечныя
Р. па́сечнага па́сечнай
па́сечнае		 па́сечнага па́сечных
Д. па́сечнаму па́сечнай па́сечнаму па́сечным
В. па́сечны (неадуш.)
па́сечнага (адуш.)		 па́сечную па́сечнае па́сечныя (неадуш.)
па́сечных (адуш.)
Т. па́сечным па́сечнай
па́сечнаю		 па́сечным па́сечнымі
М. па́сечным па́сечнай па́сечным па́сечных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́сечны

1. спец. подсе́чный;

~ная сістэ́ма земляро́бства — подсе́чная систе́ма земледе́лия;

2. пчел. па́сечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́сечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пасекі. Цяпер Міхалка ўсё гэта добра і сам ведае — і не толькі з дзедавых расказаў, а і з «Батанікі», і з тых кніжак, якія роўнымі радкамі стаяць на этажэрцы ў дзедавай пасечнай хатцы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́сечны:

па́сечная гаспада́рка Imkeréi f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́сека, -і, ДМ -сецы, мн. -і, -сек, ж.

1. Высечаная дзялянка лесу; месца, дзе высечаны лес.

Раскарчоўваць пасеку.

2. Месца, дзе размешчаны вуллі з пчоламі і спецыяльныя будынкі.

|| прым. па́сечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подсе́чный с.-х. ля́дны, па́сечны;

подсе́чная систе́ма земледе́лия ля́дная (па́сечная) сістэ́ма земляро́бства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)