партыза́нскі, -ая, -ае.

1. гл. партызан.

2. Які мае адносіны да ўзброенай народнай барацьбы супраць іншаземных захопнікаў, што праводзіцца ў тыле ворага атрадамі, якія дзейнічаюць самастойна.

Партызанская вайна.

П. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Партыза́нскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Партыза́нскі
Р. Партыза́нскага
Д. Партыза́нскаму
В. Партыза́нскі
Т. Партыза́нскім
М. Партыза́нскім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партыза́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. партыза́нскі партыза́нская партыза́нскае партыза́нскія
Р. партыза́нскага партыза́нскай
партыза́нскае		 партыза́нскага партыза́нскіх
Д. партыза́нскаму партыза́нскай партыза́нскаму партыза́нскім
В. партыза́нскі (неадуш.)
партыза́нскага (адуш.)		 партыза́нскую партыза́нскае партыза́нскія (неадуш.)
партыза́нскіх (адуш.)
Т. партыза́нскім партыза́нскай
партыза́нскаю		 партыза́нскім партыза́нскімі
М. партыза́нскім партыза́нскай партыза́нскім партыза́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партыза́нскі прям., перен. партиза́нский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партыза́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які праводзіцца, вядзецца партызанамі (пра ўзброеную барацьбу). Партызанская вайна. Партызанскі рух.

2. Які мае адносіны да партызана, да партызан, уласцівы ім. Партызанская слава. Партызанская дружба. □ — А мы папросім Надзежду Астапаўну.. прачытаць новы верш Купалы, партызанскі, які прынеслі нядаўна да нас з-за лініі фронту. Лынькоў. // Які належыць партызану, партызанам. Партызанская зямлянка. □ Смешна зацёхкала бадзерыстая партызанская «Кацюша». Брыль. // Які складаецца з партызан. Партызанскі атрад. Партызанская брыгада. Партызанскі абоз.

3. перан. Разм. Дрэнна арганізаваны, бессістэмны, уласцівы партызаншчыне (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Партызанскі

т. 12, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

партыза́нскі Partisánen-;

партыза́нская вайна́ Partisánenkrieg m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

партыза́н, -а, мн. -ы, -за́н і -за́наў, м.

Удзельнік партызанскай вайны, баец партызанскага атрада.

Партызаны — народныя мсціўцы.

|| ж. партыза́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. партыза́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партызанскі атрад

т. 12, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

партызанскі гарнізон

т. 12, с. 132

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)