партфе́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. партфе́ль партфе́лі
Р. партфе́ля партфе́ляў
Д. партфе́лю партфе́лям
В. партфе́ль партфе́лі
Т. партфе́лем партфе́лямі
М. партфе́лі партфе́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партфе́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Чатырохвугольная сумка з засцежкай, звычайна скураная, для нашэння кніг, папер.

2. Пра пасаду міністра ў некаторых краінах; таксама кіруючая пасада наогул.

Размеркаванне партфеляў.

Міністр без партфеля (назва асобай міністэрскай пасады).

3. перан. Рукапісы, прынятыя да друку выдавецтвам, рэдакцыяй.

Рэдакцыйны п.

|| прым. партфе́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партфе́ль м. портфе́ль;

○ міні́стр без ~ля — мини́стр без портфе́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партфе́ль, ‑я, м.

1. Чатырохвугольная сумка з засцежкай, у якой носяць кнігі, паперы і пад. Васіль Дзянісавіч надзеў халат, апрануў паліто, глыбей насунуў кепку і ўзяў у рукі партфель. Мележ. Невядома, чым бы ўсё скончылася, каб у гэты час не ўвайшлі незнаёмыя людзі з вялікімі жоўтымі партфелямі... Чарот.

2. Пасада міністра. Размеркаванне партфеляў. // Кіруючая пасада наогул.

3. Сукупнасць рукапісаў, каштоўных папер і пад., якія знаходзяцца ў распараджэнні рэдакцыі, банка і пад. Рэдакцыйны партфель.

•••

Міністр без партфеля гл. міністр.

[Ад фр. portefeuille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партфе́ль м Máppe f -, -n, Áktentasche f -, -n;

пакла́сці кні́гі ў партфе́ль Bücher in die Máppe [Áktentasche] legen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

партфе́ль

(фр. portefeuille)

1) чатырохвугольная сумка з засцежкай для кніг, папер;

2) перан. пасада міністра, кіруючая пасада наогул (напр. размеркаванне партфеляў);

3) сукупнасць рукапісаў, якія знаходзяцца ў распараджэнні рэдакцыі (рэдакцыйны п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Партфе́ль ’чатырохвугольная сумка з засцежкай, у якой носяць кнігі, паперы і пад.; пасада міністра’ (ТСБМ). З рус. портфе́ль ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79) < франц. portefeuille (Фасмер, 3, 336).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

briefcase [ˈbri:fkeɪs] n. партфе́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

портфе́ль партфе́ль, -ля м.;

мини́стр без портфе́ля міні́стр без партфе́ля;

редакцио́нный портфе́ль рэдакцы́йны партфе́ль;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

portfolio [pɔ:tˈfəʊliəʊ] n. (pl. -os)

1. партфе́ль, па́пка

2. партфо́ліа

3. партфе́ль кашто́ўных папе́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)